Köşe..
ÖĞRETMENLER GEÇMİŞLE GELECEK ARASINDA EN BÜYÜK KÖPRÜDÜR
Hemen hemen öğretmenliğin bir kutsal meslek olduğunu biliriz. Bilinen en eski meslek için peygamberler, ulemalar, filozoflar, devlet büyükleri bir çok övgü dolu sözler söylemişlerdir.
Öğretmenler, geçmişle gelecek arasındaki en büyük köprüdür. Milletlerin geleceğini şekillendiren insanlardır.
Peygamber Efendimiz de “cennetin en iyi köşeleri öğretmenler için ayrılmıştır” diyerek layığı ile öğretmenlik yapanların hem bu dünyalarını hem de öbür dünyalarını garantileyeceklerini ifade etmiştir.
Öğretmen, bu kadar övgüyü sadece hüviyeti öğretmen diye almamıştır. Öğretmen, gecesini gündüzüne katan, çevresine dürüstlük, doğruluk, iyi niyet, sevgi saygı gösteren ve aşılayandır. Öğretmen özverilidir, iyiyi konuşan, kötülükleri bir gece gibi örtendir.
Öğretmen hiç yalan söylemeyen, yalanla ilişkisi olanları düzeltmeye çalışandır.
Bu meziyetlerinden dolayı da her türlü övgüye layıktır.
Günümüzde bu vasıfları taşıyan binlerce öğretmeni görmek mümkündür.
Ancak bunca iyinin arasında darı tanesi gibi patlayan ve “ben farklıyım” diyenler de vardır.
*
İyi ki bu tipler bu ulvi meslek içinde çoğunlukta değiller. İyi ki bunlara toplumun itibar ve izzeti fazla değil ve bunlar yakın bir zamanda ufalanıp gidecektir.
Bu tip öğretmenlere kısaca şunu demek isterim; “insanlar elbiseleri ile misafir edilir, sözleri ile uğurlanır.” Üzerindeki öğretmen elbisesi ile dert yanmak için açılan kapılar sözlerinin değersizliği yüzünden itibar kaybına yol açar.
Bu tip öğretmenler değirmenin dişlileri arasında ufalanıp kaybolmaya mahkûm kişilerdir.